Laurens ten Dam is goed bezig aan de zogenoemde Tour Divide: een graveltocht van 4481 kilometer tussen Banff, Canada en Mexico. De Nederlander ligt bij de voorsten in de koers en neemt ook de nodige rust, zo is te zien in een dagelijkse update vanuit zijn merk Live Slow, Ride Fast. Stefan Bolt houdt daarin de verrichtingen van zijn goede vriend bij.
Allereerst: wat is die Tour Divide precies? 'De route begint ergens op de grens tussen Canada en de Verenigde Staten. De finish is dan bij een hek, ergens op de grens tussen Mexico en de Verenigde Staten', deelde Ten Dam eerder mee over de race tussen Banff, Canada en Antelope Wells, New Mexico. 'Eén keer per jaar is er echt een massastart, de rest van het jaar kan je de toch ook zoals een soort tijdrit rijden. Voor de massastart geldt dus dat degene die als eerst bij het hek is, wint. De tijd stopt tussentijds dus niet.
Dag 1: Ten Dam iets te laat voor de start
Ten Dam stond op dag één wat verkeerd gepositioneerd voor de start, maar kwam uiteindelijk vrij snel van voren te zitten. 'Taaie rakkers', noemde hij de mannen met wie hij op dat moment vooruit reed. Na één dag stond er 426 kilometer op de teller en lag hij vijfde in de koers.
Dag 2: Ten Dam rijdt goed door in de kou
Op de tweede dag bereikte Ten Dam de Verenigde Staten, waar het vrij fris was. Onderweg was hij zijn handschoenen en lamp verloren, maar dat loste zichzelf op. Eén Litouwer, Justinas Leveika, reed nog voor hem uit in de koude omstandigheden. Ten Dam had na twee dagen 848 kilometer afgewerkt en lag dus tweede.
Dag 3: 'Tour Divide eist zijn tol'
Tijdens dag drie toonde Ten Dam dat het lastig was en dat hij het zelf ook lastig kreeg. 'De Tour Divide eist zijn tol', liet hij al weten in het dagelijkse dagboek dat hij bijhoudt. Met 1068 kilometer gerond, stond hij op een derde plek na Leveika en Ulrich Bartholmoes. Maar het weerbericht voor de komende dagen toonde vooral sneeuw, dus daar moesten de renners zich ook al op voorbereiden.
Dag 4: koude, helse omstandigheden
Op dag vier reed de Nederlander - samen met de andere deelnemers- dus de sneeuw in. 'De afdaling is echt een hel, ik heb ook een paar koprolletjes gemaakt. Ik kom niet beneden, joh. Mijn pedalen, remmen en derailleur zijn bevroren en het hotel wat ik geboekt heb, ga ik niet halen', klonk het in een update vanuit Amerika.
Dag 5: wandelen door de Amerikaanse modder
Het vijfde etmaal bestond voor Ten Dam niet alleen uit fietsen, maar hij moest ook aardig wat kilometers wandelend ploegen door de Amerikaanse modder. Daarbij werkte zijn band wat tegen en moest hij zijn laatste binnenband opmaken. Leveika en Bartholmoes lagen nog altijd redelijk voor op Ten Dam, die nog altijd derde lag en 1625 kilometer afgewerkt had.
Dag 6: bijpompen, even liften en terug
Op de zesde dag bestond het fietsen voor Ten Dam vooral uit bijpompen. 'Ieder half uur, dus het is weer bijna tijd', hoorden we hem zeggen. De spijker die er op dag vijf in kwam, had meer schade aangericht en dus reed Ten Dam per auto - dankzij Amerikaan Mike - naar een fietsenwinkel. Daar werd zijn fiets gerepareerd, maar: 'Ik moet nu weer een uur terug met de auto en dan kan ik er weer aan beginnen.'
1.858 kilometer gehad, nog 2.560 kilometer te gaan!
Dag 7: Overal pijn voor Laurens ten Dam
Ten Dam had er een week opzitten en dat begon hij te voelen. Over de helft, met 2.249 kilometer op de teller en nog dik 2.000 te gaan. Dat was nodig ook, want een tricky passage lag er nu nog goed bij, maar zou een dag later door de regen veranderen in een 'pindakaas-modderstrook'. Ten Dam moest om die reden lang doorrijden om de regen voor te zijn, met een enorme bevoorrading onderweg, blaren op z'n handen en 'een wond op mijn kont'.
Dag 8: Ten Dam voorbij cruciaal punt
Hij had het gered! Door 670 (!) kilometer in twee dagen af te raffelen, kwam Ten Dam in droog weer voorbij de gevreesde strook, waar het (toen hij in de nacht van zaterdag op zondag in z'n bedje lag) inderdaad begon te regenen en veel renners ophield. Op dag acht moest er nog eens 280 kilometer worden afgewerkt, om zo richting Silverthorn te komen.
Dag 9: Ten Dam verslaapt zich
Laurens ten Dam is al negen dagen onderweg in de Tour Divide en dat eist zijn tol. Op dag negen versliep hij zich en moest hij door de Amerikaanse modder. 'Van de hel naar de hemel', sloot hij zijn dag vol slijk met een positieve noot af. Na negen dagen lag hij op een derde plek, met 2681 afgewerkte kilometers.
Dag 10: Ten Dam brengt overwegend goed nieuws
Na een stevige portie nachtrust heeft Laurens ten Dam zijn weg c.q. lijdensweg voortgezet, inmiddels comfortabel vast op plaats drie. 'Ik heb heel veel goed nieuws', klonk het positief vanuit de Verenigde Staten. 'Ik had minder pijn in mijn polsen en ook minder pijn in mijn achilles. Ook mijn reet voelde beter, dus het leek alsof mijn lichaam begreep wat het allemaal moest doen. Er is echter wel één minpuntje: ik verlies continu mijn bidon uit mijn bidonhouder. Op een gegeven moment gebeurde dat weer en wilde ik hem eruit pakken, maar reed ik net op een stuk vers gestort grind. Daardoor maak ik me toch een schuiver! Je raadt het al: toch weer de knie die zeer deed. Maar ik zat zo lekker in de flow, na vijf minuten was ik alweer weg. Verband eromheen en door!' 3092 kilometer afgewerkt, nog 1326 km's te gaan: de slotweek kan beginnen!
